onverplichtig

Zie mij in actief vergeten.

Niet om het even in het luchtledige maar, vergeef me.

Ik wou dat het niet een noodzaak was.

M'n pen bloed, men doet net alsof het een neus is.

Ik denk links na, maar schrijf extreem rechts.

Maar daar hoef ik niet voor mee.

En iedereen maar zeggen dat ik niks doe.

Ik blijf voor altijd een G.

Berg in de fik, berg in de fik.

Omarm me, omarm me.

Ik zal het voor je zingen.

Niets dan een opeenstapeling van dingen die iedereen al gehoord heeft.

Dit is hoe ik voel.

Iets verder weg.

Iets groter dan normaal.