Uitwaaisel

Het is dat ik kwijt kan
Vergeten waar ik blij van
Door ga met spijt zonder
Over drijven me verwonder, want de dingen bewegen.
En de structuur is hier nooit aangespoeld, alles valt om niets.
Woorden verdraaien de stappen in het zand.

Zou ik lange streden maken die passen, en tijd met jou zonder mij
Alleen laten wat er was, want achter was haar gelaten.

Mis ik het kennen, mis jij me kennen
Heb je ooit gedroomd en hopen verlangt
Trok ik je mee tot je brak, verkeerde blik dezelfde snak

Ik ben mijn naam vergeten, schrijven in het zand
Dat ik jouw naam kon weten, zou ik schrijven voor jou
Hoop dat de dagen achteruit mogen komen.
Nooit geweest, weer terug mag komen