Wen je me?

Is het schrijdend?
of wellicht misleidend?
misschien is het de overweldigende hoeveelheid tijd.
Of misschien is het gewoon je gebrek aan schoon ondergoed.

Is het de sneeuw, het weer, je familie en een tergende confrontatie met alles wat kapot kan?
De ongelukkigheden die zich voordoen in perikelen die geen aankondiging eisen.
Of is het een steen een heuvel op rollen en daar dan tijd aan kwijt zijn.
Of weet je nog niet dat je tevreden kan.

Ben je de zoetheid die je jezelf voorhield
De snijdende combinaties van woorden waarmee je jezelf afbakent.
Ben je simpelweg de persoon die vergeet dat ze te snel kan.

Ben je kwijt dat je grenst aan oneindig
Dat je kan wensen en wijken
Maar altijd terug zult staan op de horizon van tijd?

Het zijn de striemen die precies tonen waar anderen je niet bij kunnen houden
en je keihard voorbij bent gegaan.
De groeven waar de handen van anderen zijn gestopt met klampen.

Wen je aan vallen, dat alles kan barsten

Leef niet voor toevallig, maar tem tijd
laat het stollen.