Hoekpunt

Ik mis je

In weerzin verzin ik dit.

Ik wist het.

Verlegen bekeken en besluipen.

Besluit ik te aanschouwen.

Wie er nu staat was er niet.

Verrast in de lach schiet.

Maar toch echt niet verliefd.

Als de tweede maand, rood, rond en duur.

Vanuit de keuken naar buiten over het terras gegluurd.

Het is pas net licht.

Het is pas net warm op de stoeptegel in de tuin

Verbreed de horizon aan je misverstand

Er is niks aan de hand als je nooit een fout kan maken.

Nooit terugdeinst, tijdens een zoen in de regen.

Tedere handen waarvan de vingers nooit tussen de mijne gleden.

Het is zo voorbij als de laatste pagina van een boek.

Begin opnieuw met zoek.

Ik vind je

Voor twijfelgevallen die blijken

omgewaaide bomen die bedriegen

Geen fooi geven en liegen.

Soms is het dus echt stil aan de overkant.