Staal

Ijzerdraad gevlochten in haat
Over tijd

Over naad.

Drumslag om vergiffenis en tweestrijd

De werkelijkheid van dingen vergeten zodra ze voorbij zijn

Ik kan me alle begravenissen nog herinneren

In een menigte staan terwijl er een enkele trompetist als beste vriend van de vader

Een eerbetoon

Teveel sneeuw

Te weinig grip

alles is koud

en jij leeft niet meer.

Ik mis wie ik was

Ik mis wie ik allemaal kende

De oneindigheid voelt zich voorbij geschoten aan alles wat scheef staat.

Je leeft niet

Jouw liefde in het midden van een kathedraal.

Te veel sneeuw

Geen grip

Verloren

dichte kist

Was er maar evenveel aandacht voor alle andere manieren van afscheid.