Verlaten

Om alles wat nieuw gaat.

De tijd die me door draagt.

Want het lieve van de wegen naar het hart van de kolkende massa aan onzekerheid is weggevallen.

Er heerst nu slechts bitterheid en onbegrip

Een onbevangenheid voor alles wat kapot valt tegen de ramen.

Alles wat stuk valt vlak voor de hoofdingang van torenhoge wolkenkrabbers.

Want jeuk komt voor op elk niveau van bestaan

Ik heb in de tussentijd mezelf een paar keer verkeerd verstaan.

Waarom schelden mannen vrouwen uit om redenen die nergens op slaan?

Waarom is het collectief ethisch verantwoord om een voortplantingsfetish op je kinderen te pushen, maar dan wel vanaf het moment dat ze getrouwd zijn?