Delta

Onder geweldigheden die me voortbrengen in onmogelijke dieptes.

Is het niet meer het verziekte.

Onder alles in alles verdronken, in vergeten woorden gedachten en herinneringen aan wat allang gebeurd is

Want ik weet niet meer of we omhoog zijn, of de lucht nog gevuld is met zuurstof want ruimte is iets wat ik je altijd al gaf.

They bleed, the well fed damned receive. 

For we are neither their keepers.

Masks belonging to deceivers of a later generation, I got lost in the things that we deemed a celebration, a feast or a tempting desire. Attempt, resist, attempt to start again.

Ik heb je overtuigd van dat je mooi bent.

De dingen die niet passen in glazen of pakjes sigaretten heb ik verdwaald aan de kant van het perron achtergelaten. Want ze is niet, haar schim vergist niet want het past niet.

Ik mis je, maar dat boeit niet meer.

Want jouw verhaal is al 5 keer opnieuw begonnen en de messcherpe steken van je onvoorspelbaarheid zijn zelfs in mij niet achtergebleven.

She tries to make me dance, and I lack every sense of elegance.

And every step of the path I create a new adventure to stray.

To carve and decay, to defy and create anew.
To me, and nobody else true.