Zijde voor de ziel

Ik wil zacht.

Want niet omdat de dingen op hun plek worden geduwd of verwacht.

Het is dat ze lacht.

Niet met haar gezicht.

Maar haar vingertoppen die hun plek in mijn huid proberen te vinden.

Ik ben soms buiten en soms binnen.

Soms zink ik.

Soms zweef ik.

En in dit alles beleef ik.