Terug

Ik ben gevonden.

Ik was op zoek, maar niet wetend waaraan ik was begonnen.

En nu zijn de touwtjes los 

is de grond onder mijn voeten geen zachte mos

Maar ijskoude realiteit.

Want ik ben blij

en bang

en verliefd

en verward

en verkwikt

en verstard.

Ze heeft in haar handen mijn hart.

En ik weet het niet.

Ik wil kwetsbaar zijn.

En tegelijkertijd is dat zo veel dieper en zonder controle en loslaten en gevangen worden

En daarbinnen vastklampen als het eng lijkt.

Want ik miste mijn onzekerheid.

Ik miste het schreeuwen uit liefde.

En zij leert me op andere manieren luid zijn.

Ik ben nog nooit zo bang geweest.

Ik ben nog nooit zo dichtbij geweest.

En ik weet het niet.

Want wat je me geeft, dat overspoelt me.

En ik voel me zo verschrikkelijk verdwaald.

Zo opgelucht en uitgewaaid.

Deze rust in mijn zee is mij vreemd.

Deze rust in mijn spiegel ken ik niet.

Ik heb nog nooit zonder storm gevaren.

En hier mag ik dan loslaten en houden van.

En ik wil dat aan je geven.