Ze is lief.

Zo van zo de tering.
Ik mag alles tegen haar zeggen wat ik wil zeggen.
Alles wat er in mijn hart oprecht opkomt zonder te overleggen.
Ze kan het hebben.
Dat ik van haar hou.
Dat ik om elke kier van haar ziel geef.
Dat mijn vingers verdrinken in elke plooi.
In elke opening die haar gedachten aan mij geven.
Netjes onder de huid zitten.
Dat is pas leven.