Wals

Ik ben erover heen
De friendzone is een concept dat voor mij mag sterven.
Of in ieder geval aan een lijntje gehouden worden. Dat mag een flink end oppleuren.
Als ik de moeite wil nemen met mezelf om te gaan alsof ik iemand ben van wie ik houd.
Als ik van wie ik ben wil houden.
Dan is het gisteren.
Dan is gisteren het moment dat ik mezelf toeken dat ik beter verdien.
Als je gevoel schreeuwt dat het gevaarlijk is.
Dan is het dat waarschijnlijk ook.

Ik heb me bij haar dus een mannelijke bidsprinkhaan gevoeld.
Maar ik ben gewoon mens.
En het baltsgedrag dat ik mag vertonen
In hoeverre dat telt.
Is gedrag waaruit ik laat blijken dat ik tevreden ben met wie ik ben en iemand naast me wil die goed voor me is.

Dus aan eenieder die zichzelf denkt te helpen door compleet beschonken te raken. dat helpt niet.
Vertrouwen betekent zonder verdoving te kunnen zeggen wat je vind.
Vertrouwen betekent niet 10 keer nadenken over of dat wat je zegt raak zal zijn.
Als iemand echt geeft om wie je bent.
Als er erkent wordt waar je uit bestaat
Als je jezelf niet in een houding moet plaatsen om te presteren.
Dat de brug tussen personen geen moeilijkheid is om te betreden.
Het onhandige is dat oud gedrag vertrouwd aanvoelt zelfs als het je overlevingsmechanismen waren toen alles ruk ging.

Dus verbrand het idee van jezelf aanpassen aan iemand zodat je geliefd kan worden.
Want dat is in de eerste plaats respectloos naar je eigen mens.
Het is stompzinnig.
Het is ronduit dwaas.
En nu heb ik de hele fase van zelfdestructief gedrag romantiseren nog vers in mijn achterhoofd en onderbuik.
Maar maak verschil.
Kies voor jezelf met liefde behandelen en accepteer alleen de liefde die jou als persoon aanvaardt zonder je door een koekjessnijder heen te passen om maar bij het hart van een ander te bereiken.

Dat dus.

De pleuris aan een ieder die de tijd neemt om kwetsbaarheid te vertrappen.