Om de vrijheid

Omdat ik vrij ben om te gaan en te staan waar ons land me brengt.
Omdat ik mag ademen.
Omdat ik mag staan en werken.
Omdat ik mij in mijn eigen denken niet hoef te laten beperken.
Want ik in het kikkerlandje.
Want wij die strijden om normaal te blijven.
Om orde te scheppen voor de mensen die het nodig hebben.
Om te scheppen op de basis die voor ons is gelegd.
Want ik ben chaos die zichzelf verwekt.
Want ik ben omhoog gehouden door liefde en doorzettingsvermogen.
Nu zijn wij jong en vrij.
Zijn wij het brandende hart voor een grotere toekomst.
Wij dragen het vaandel.

Wij zijn de stappen in de nacht.
Wij zijn de wendingen van de dagen die ons naar voren dragen.
Wij het hart.
Wij de benen en de handen.
Want aan ons de dag en de nacht.
Aan ons de drukte en de rust.
Aan ons de balans van het leven.
Aan ons de dingen die ons mogen overkomen.
Aan alles zal een einde komen.
En de eindes zijn voor ons de strekking.
Want juist dat wat niet eeuwig is kunnen we op bouwen.
De schoonheid van het vergankelijke.

Wij zijn gezegend.
Wij mogen gratis naar de huisarts.
Wij mogen met een verwijzing richting de instellingen.
Wij mogen ons hart en hoofd kwijt aan professionals.
Aan dokters.
Aan social workers.
Aan pillen en spoeddiensten.
Aan 18 en ouder.
Aan jonger dan 24.

Wij zijn gedragen
Wij die zonder klagen
Zonder ruzie en zonder vragen.
Zonder onrust educatie tot ons kunnen nemen.
Dit is voor de vrijwilligers die de tijd uit hun dagen nemen om ons te willen voeden.
Dit is voor de maatschappij die zich aan de ander dood kan laten bloeden.

Want wij hebben de vrijheid.
Wij hebben alles wat nodig is om altruïstisch de samenleving een beetje beter te maken.
Dus neem het er van en geef, en stel aan de juiste mensen de juiste vragen.