Keuzewijze

Niet op deze manier.
Niet zoals het gaat.
Maar de tegenwoordigheid die me tegenhoudt.
Want we spinnen zinnen om anderen te beminnen.
En duister klinkt het geluid van binnen.
Diep, donker, koud en hoog.
Diep, donker, kil en bekend.
Met je tenen door de spiegel.
Met je voeten opgeslokt in de nattigheid.
Het grijpt je.
Langs je enkels, over je dijen.
Sporen over je ribben.
Een lijn horizontaal waarin je gezicht zal zinken.
We zijn bekend.
We zijn vaste gasten.
We zijn nooit weg geweest van de plek waar we onszelf kunnen zijn.
En toch ligt er een laag stof over je zitplaats.
Zijn er geen vlekken van narigheid in het tapijt van je geweten.
We zijn buiten al het andere niet binnen gebleven.
Dus
Niet op deze manier.
Niet zoals het gaat.
Maar vandaag.