Goud spuiten

Wat jij doet.
Wat je noemt te doen.
Is het laten breken.
Het kapot laten vallen en dan de scheuren op te vullen met goud.
En daar mis je dan een stap.
Want jij slaat met zachte hand een deukje op een plek waarvan je denkt:"Ja, dat zou mooi zijn"
En dat maakt geen refrein.
Maakt geen nieuw begin en zeker ook geen eind.
Het maakt vlekken.
Het maakt nieuwe vale plekken.
Want als het mijn proces zou zijn.
Dan sloeg ik het geheel klein.
Van een brug af gevallen aan diggelen.
Dan zou er uit de as een nieuw leven moeten herrijzen.
En zichzelf opnieuw kunnen bewijzen.
Een werk dat de tanden des tijds heeft doorstaan.
Vormen die over zijn gegaan.
Een nieuw lichaam.
Een nieuw leven.
Om zichzelf aan anderen te kunnen geven.
Nu is mijn uitdaging, mijn aanklacht en mijn verzoek.
Dat je de dingen kapot durft te maken.
Dingen weg durft te gooien.
En er niet simpelweg kleur op probeert te plakken zodat het wat lijkt.