Bedwerk

Ik wil dat je droomt.
Ik wil dat de dood.
Want de nacht vertaalt het daglicht nog ook.
Want de maan bedwingt de kringen van rook.
Stapel al je gedachten tegen je lijk.
Stapel alle hoop bovenop je graf.
Val uit elkaar bij je eigen lijf
Val kapot bij alles wat je zeker dacht.

Ik weet niet waar we heen gaan.
Ik weet dat je stuk kan in de waan.
Splinters verdeeld onder de raamkozijnen.
Scherven waarin je tenen verdwijnen.

Ik wil dat je me aankijkt.
Ik wil dat het zonlicht in strepen over je ribben heen glijdt
Ik wil jouw ritme in mijn schedel horen stokken
Ik wil kleine druppels rood in onregelmatige schokken
Druip van me af in alles wat je me vertelt
Ik ben de huid die weet dat het vanavond toch telt
Ik ben de strakke pezen onder inkt en bloed.
Ik ben niet jouw verlossing.
Ik ben niet wat je nodig hebt.
Maar nu,
nu ben ik alles wat je ziet.