Weerwoord

Waar het op neer slaat.
Waar alles op kapot kan vallen.
En met alles bedoel ik dan je veronderstellingen.
Is dat zij ook iemand is.
En dat elke fantasie en droom die je kan hebben over alles wat er goed kan gaan slechts een eenzijdig theaterspel is voor je eigen tempel.
Want geven wat je zelf wil delen.
Want geven
want dat dan van een ander verwachten.
Van een ander verwachten wat je zelf normaal vind.
Is het normaal.
Is het redelijk?
Is het niet uitzonderlijk om je eigen referentiekader op ieder ander toe te passen?
Is elk leven niet op zichzelf niet te passen?
Waar het op neer slaat.
Is dat zij haar hart bewaart.
Dat zij haar eigen binnenste kostbaar en kwetsbaar koestert.
Dat het haar dierbaar is en voor bijna niemand te bereiken.
En dat zij zelf bepaalt wie er nou naar binnen zou mogen kijken.
Dus mijn stelling naar mezelf toe is.
Heb geduld.
En loop jezelf niet mis.