Jasmijn II

Ik val op bloedmooi en prettig gestoord.
Het soort vrouw van categorie moord.
Wat ik in veel woorden wil verdelen.
Waar ik dan mijn hart aan moet helen.
Want jij hebt me gehad.
Of in ieder geval gesnapt.

Breek dan mijn bek open.
Laat dan mijn gezicht slopen.
Dagen verbroken aan wat er zou kunnen.
Want wat jij dan doet is misgunnen.
Is onkunde en lijnwerk.
Is het onuitgesproken "ik ben weg".

Dus ik val op bloedmooi en knettergek.
Maar wat ons was is dus weg.