Contrast

Want ik zit met vlinders in een kuil.
Het is met een glimlach dat ik jank.
Want mijn hart is zacht en mijn hoofd is zwaar.
In de liefde maak ik woorden vuil.
Met mijn passie schrijf ik mezelf mank.
Want mijn hart staat in brand en mijn hoop is daar.



Ik wil geven, meenemen en beleven.
Van je kunnen houden al is het slechts voor even.
Want vandaag staan alle remmen vast.
Ben ik een dwaas die niet past.
Ik ben zoek wie ik dacht dat ik kon zijn
Mijn schaterlach vind ik terug bij de donder en de pijn.


Want ik zit met vlinders in een trog.
Stroomt de liefde uit mijn wonden.
Want mijn hart is ontspoord en verslonden.
Ik zit vastgeketend aan mijn eigen toch.
Zonder geluk aan de frustratie kunnen bezwijken.
Want ik wil houden van, maar ben niet te bereiken.

Nu is de vraag,
past mijn hart.
Wordt het wat?
Of ben ik slechts aangespoeld wrak?
Want de tijd bemint mij niet.
En spijt zijn de splinters niet.

Ik ben boven en onder.
Ik ben kilte en donder.
Maar waarom zo goed nu.
Ben jij zo bijzonder?