Strak 2

Er liggen tegels op de vloer.
Er is plamuur op je wangen.
Op je benen en tegen het behang.
Volgorde is blijkbaar niet van belang.


Want ik bouw een huis.
Elke kamer is op zich een nieuw thuis.
Waarin we dingen vergeten.
Opeten en delen.


Er liggen gele lakens over de bank.
Kleine verpakkingen in een vuilniszak.
En er is thee, koekjes en geduld.
We hebben de buren in slaap geluld.

Er liggen woorden op de vloer.
Letters in elke hoek.

De wind is gevangen.
De buren zullen ons nooit bedanken.





De strepen van waarheid doen me denken aan de herfst.
Ik heb niks opgemerkt aan wat je tegen me zei.

De tijd is traag als het laatste beetje stroop dat je zonder mes verdeelt over je pannenkoek.
De zwaartekracht is je bitch niet.

Dat ik dan misschien van je zou houden.
En dat alles verandert.
Anders dan alles.
kan dat.