Iets nieuws

Iets luchtigs voor vandaag
Geen zware verhalen opgeleverd in een vlaag
Maar de tijd netjes in stukjes aan elkaar gebreid
Dit is mijn eigen zekerheid

Dit zijn de nachten van rust
De trage zoenen over je wangen
Het uitgesproken doch stille verlangen
Ik wil niet dat je me uit noodzaak kust

Hoog boven de hoop is mijn liefde aan jou
Diep, ver beneden mijn waanzin start het
Ik ben gegrond in de omhelzing van stille kou
Vurig dat de wanhoop door mijn lef niet meer oplet

Ik vertel je dat je vingers net zo goed mee mogen doen
Het zonlicht fluistert alles wat mooi is in je oren
Tussen het grind ben ik mijn plicht verloren
Je handen over mijn rug net zoals toen

Het donker kan ons niks meer maken
De regen kan alleen maar klinken over daken
Het haperen van mijn adem is uit geduld
Het leven andersom dat het jou misschien vult