Fonkelwerk

Ze is prachtig
Kristalhelder glas
Van boven naar beneden
niet mee te nemen

Zij straalt regie en passie
eigen passen eigen stappen
Flinterdun tegen het oppervlak aan
Niemand wijkt van haar baan.

Neemt zij me misschien mee
Neem ik haar mee?
Neemt de tijd bezit van ons twee?
Of laat ik gewoon varen
Om in rust en openheid te laten.


Ze is vuur
zoals ik dat niet eerder heb gekend
Niet eerder gepland, niet uit te stippelen
Niet meer gewend, niet uit te drinken
Laat me even
Laat leven geweest zijn
Laat het feest dan meest zijn
Ontspoord complot zonder trein
Ik ben kwijt
laat me soms dan weer bij jou zijn.