Stroopwerk

Laat me je onder kladden
Dat je rood staat vanaf de grond
Tegels beton geen einde meer vinden
Alles van achteren een keerzijde beminnen

Laat me je verslinden
Dat blauw vergaat in linten
Dagen zonder verdriet verdienen
toekomst om nooit beginnen

Laat me vaker omvallen
De lotgenoten van morgen onderuit halen
Donker plezier bevallen
Schreeuwend naar monsters die pijn graven

Maak de maan kleiner
Duw de grenzen als brokstukken
Laat mijn hoop verdwijnen
In de as van jouw ruine