Intern overleg

Ik zoek redenen
Niet voor even
Het liefst de rest van je leven.
Daarom ondernemen we.

Dat het duister uit je ochtend wegkwijnt
En de zon je verantwoordelijkheid in hartslagen toeschijnt
Dat de pijn in je lichaam motiverend kan zijn
En je je angst uitgiet in drinkbare porties

Ik zal niet verdrinken in de zee van mijn verdriet
De storm boven de waterspiegel is nog steeds ook wie ik ben
Ik herken en erken alles wat ons snijdt
Het is dus dat wreedheid niet aan mij blijft.

We vergieten de dromen van onze vrienden over de vensterbank
Want alles geeft om elkaar
We wensen de cadeaus die we nooit krijgen als lelijk
En alles wat we niet verwachten is heel misschien eeuwig.

Laat me je verslinden
Wellicht vrijwillig vastbinden
Of samen een tango in woorden over wat er allemaal niet mag
Of laat ik mezelf gewoon even niet meer gek worden.