Stationair

beginpunt, draagt het raakvlak de vlakten naar huis.
ik overrompel je met de manier waarop ik naar je kijk.

De lijnen op papier bezwijken
Jouw schouders willen de mijne net niet vermijden
We kleuren allemaal met dezelfde stiften
En iedereen net even sneller dan een ander vliegt.

Tussen ons, is de winkelstraat een brug
Is je haar verwikkelt in gebrek aan structuur
En zit je met de route in de knoop

Want we kunnen niet allemaal aan de overkant staan.

We zetten niet tegelijk het verleden op zijn plek.