Redelijk trots

Het is juni, en ik dacht dat het wel gepast zou zijn om iets liefs te schrijven.

Jongens zijn prachtig.
Jongens hebben niet door hoe diep hun schoonheid ligt als ze lachen.
Als ze hun best doen om de gevoelens die ze net bevatten naar buiten te krijgen.
Het zijn schatten.
Jongens zijn mooi.
Het zijn de rotsen in de samenleving die hun eigen leven mogen vormen.
Het zijn de avonturiers die met of zonder mentor groot mogen worden.
En ik ben zelf ook een jongen.

Jongens kennen het het leven.
Ze ademen eten en drinken en geven.
Als jij iets hebt gedaan dan iemand anders vast ook wel een keer
We maken alles allemaal mee
We zijn samen, het is prima en best oke.

Ik geef om jongens,
Ik geef om de trots die ze kwijt willen, het gevoel van het missende breekbaar zijn.
Ik geef om de tranen die niemand ziet
Geef om de nachten in eenzaamheid en de schijn
Geef om de vrienden die nooit uitspreken hoe veel ze van je houden
Geef om de woorden die we voor onszelf onthouden
Geven we alles
Laten we niets vasthouden.