Lunch

Dus ik wil niet zeggen dat ik me voor twee seconden een vers gesmeerde boterham voelde in de ogen van jou.
Want ik wil geen conclusies trekken.
Ik wil niet overhaast stappen zetten.
Ik zou dolgraag binnen het onbekende mijn grenzen verleggen.
Maar om even tot smakelijk hapje te zijn gereduceerd in dat gezicht, daar kan ik niet aan wennen.

Zo van, je haar zit leuk
en de losse trui die je aan hebt staat je goed.
En je gezicht is bloedmooi.
Dat zijn dingen die ik slechts denk.
En ik ben diep geïntrigeerd
Maar ik heb heel sterk het idee dat ik een val binnenloop.

Mijn gevoel wil me er dolgraag op wijzen dat het beter is voorzichtig te zijn.
En mijn gedachten bouwen een stellage waarin ik een fanclub zal zetelen.

Althans.
Ik ga er van uit dat het niet zo is.
Dat ik gewoon dingen heb herkend die er niet echt zo zijn.
En dat dit slechts een compliment en een uitdaging verpakt in een anonieme ontkenning is.