Huilbui

Ik jank, om de mensen
Om de klanken
Om de dagen
Tranen laten gebrek aan vragen, dus we vallen.


Ontroerd tijd in een kooitje proppen
Trommelvliezen breken uit gewoonte
Dat we haat zonder onze ogen uitstallen.
En shirts dragen met grove teksten.
En broeken zonder scheuren.
Want de wereld drijft in onze adem.

Dans bibber en gil
Strak hout gelakt en geladen
Zacht


Er ligt een plank op je spanning.
Ik lig opgewonden vastgebonden in de klok naast de plank.
Jij hebt tijd misschien niet gevangen
Want de tralies zullen te dun zijn.
Maar mij heb je secuur in scrupules gereduceerd tot een kleine concentratie aan argwaan.

Ik heb je ooit een naam gegeven
Anderen kunnen zo veel leuker met je spelen
Mijn vingers bloeden als ik te lang bij je blijf

Dus luister
Vertolk
En jank.

Vandaag doe ik even niet mee.