Wegloperij

Ik ben verteld,
Overgebroken in stukjes uitgepeld en leeg.
Als waarheid in tweeën gelaten en tevreden gesteld.
Ik zonder enige vorm van braafheid en blij
Dus ga vertrek spreek woorden en gesprek.

Teken de sterren op het gewelf van het lichaam van je minnaar.
Dat schoonheid op je gezicht terug mag kaatsten.
Alle mooie dingen die je ziet, op hun plek uitgestreken rustig te plaatsen.
Pracht achtervolgt jou.


Zal ik een lied schrijven over hoe de bergen altijd een klein beetje naar rechts drijven?
Mag ik lijnen spannen aan de wolken om een monochroom beeld te vormen aan de lucht?




Je waait, door de lucht op zoek naar de zonsondergang.
En je bent altijd te snel.
De zon heeft te veel geduld.
De maan heeft ook teveel geduld.
Loop je met me mee?