Voor de maan.

Ze zweeft niet, speelt met zwaartekracht.
Een glans als dag in het deken van zee.
Ik waai, om daken en duinen.
Om zand spelen
Ik druip, droog toch luid

Langs valt het licht.
Zonder gewicht, tastbaar prachtig.
Je schittert, breek tastend
Daagt ze me, plagend
Struikel ik over.

Zweef ik voor
Draai je me om
Loop over
En zink in me,