Verdrietig

Verlaat ik je?
Is het niets wat ik doe?
Haat je me?
Veracht je elke ademstoot die ik niet zo bedoel?

Ik kan weg, ik kan nooit blijven.
Ik ben er niet.
Peigeren levert me alleen maar schuldgevoel op.

Ik wou dat ik kon verdwalen
kwijt kon raken
kon vergeten
waar alles wat me achtervolgt kan blijven
Je bent niet naast me

Het natte gevoel op m'n wangen
En de pijn in mijn enkels
De kleine sijpelende stroompjes rood tussen m'n tenen

Ik heb geen huis
Ik heb geen benen
Alles is weggescheurd

Ik ben niet meer boven water
Zelfs niet in een bubbel
Mijn longen voelen als ijs.
klam is een understatement

Alles is koud
Overal donker

Niemand drijft naar beneden