Niet jou

Sorry, ik heb helemaal niks met je.
Laat me weggaan, ontsta ik een beetje respect want we
willen niet omgaan met lelijke versies van onze
Vrienden die nooit meer doodgaan.

Als dominostenen in pizzadozen, hoor jij niet thuis in m'n mond.
Ook niet hoopvol verwachten aan een liefdesleven
Je gezicht doet me niks, net iets te rond.
Een opeenstapeling van wodka en een zwerm strakke truitjes.
Dat voluptueus uitpuilend geschuifel.
Ik noem je dik.

Los van maten en begrensd gedaald.
Gasten strak als paaltjes.
Ik bezopen, en verdwaald.

Waren je wangen maar scherp en je schouders slank.
Je lippen wat dunner en je kleding mooi, je schoenen zonder hakken of in ieder geval geen plateau.
Was je vetpercentage maar wat lager en je eerste indruk van mij wat minder makkelijk.
Ik wil je niet, en zou dat het liefst in je gezicht schreeuwen.

Ik ben de hufter die zijn vrienden verdrinkt in bier en verveling.
Ik ben de kruk in het rokershok waar ongegeneerd op word gezoend
Ik ben het pakje sigaretten wat zichzelf uitdeelt aan iedereen die wil luisteren
Ik ben uitgaan zat.