Tekenend

Wit, zoals je altijd was.
Nooit bleef je leeg.
Lijnen voorbij gaan.
Verdwijn pijn zwaar en veeg.
Jaren aan schrift voorbij zien paren
Elk idee verlaten door een dun stukje stof.
Vast ligt ze op het bureau gesleten.
Ik heb haar laag voor laag uitgekleed
En met elke laag een nieuwe wij besteed.
Ik ben zat, verdorven en ontspoort.
Waren je randen wit, was mijn lijst nooit.
Zal je scheuren als ik je randen ontwricht?