Standaardgedachte

Het is wit en je kunt het kopen.
Het is vlees en botten, een gebrek aan kleding en dokken.
Jaren verveeld in mijn achterhoofd gelaten.
Nu speel ik benen, met heupen en loslaten.

In een envelop verstopt, hoop ik dat je niet alleen je gezicht verkocht
voor vrijheid.
Verdeeld in lijnen met plastic gescheiden
voor blijheid.

Geschreeuw om tijd te vermoorden
Breek je mij
Vergeet ik naalden
Deel ik mezelf
ben jij jezelf

Of is het toch alleen maar coke en hoeren?