Gebrek aan kwetsbaarheid

Ik mis je
mijn eigen kwetsbaarheid.
Dat kunnen wij zijn en zeggen
want ik voel.
Dat je mij kan vinden
en ik me niet schaam
voor wat ik bedoel.

Ik mis je
ik mis dat ik schreeuwde
Binnen ingesloten
in mijn eigen lijf.
Ik mis dat ik van je hield
dat ik wist
dat ik mezelf soms begrijp.

Ik mis je
Dat ik ontbloot
uit kon gieten
Lovend over de dingen
waar ik kon genieten.


Ze mist me,
zonder masker.
Met blijf ik kil.
Gekoesterd en teder en pril.
Naar buiten
want onder de zon
hoort ze thuis.

Ze mist me,
hoe diep we samen zonken.
dat ik haar liet gaan
en we versmolten en verdronken.

Ze mist me,
dat ik stop
met alles af te wijzen
zonder vuur
niets hoef te bewijzen


Ik vergis me.
Ik bespeel mijn eigen kakofonie
Ik verkwist me
Ik verraad klakkeloos mijn eigen melodie

Ik vergis me
Dat ze wist wie ze was
En dat je net zo goed mijn.
en eindeloze dagen eeuwig zijn.