Prachtarrogant I

Lik m'n reet, neuk m'n vrienden. Gij onverschrokken van de weinige ontzienden.
Breek m'n benen, drink me onder de tafel. Vertel verhalen zonder al het gekavel.
Het is schoonheid verstopt tussen de hondenstront. Het grootpraten van het gat in je kont.
Blauw oog groen oog, door jou heterochroom. Spierpijn groen, dan drankje, dan loom.
Jij denkt ik spreek. Schreeuw over daken wat de rest vreest.
Keukenprins uitgerukt soldaat losgelaten. Blok beton open boek vreemdgelaten.
Scherp aan de natte stenen, waar vlees, excuses en tijd in verdwijnen.
Een zaal van honderd doet onder, waar chaos en cement haat hebben met de donder.