Geheerlijk

Pure gestoordheid met een vleugje functionerend.
Zou willen dat ik over mezelf kon spreken.
Als ik dat doe is het even eerlijk.
Geslepen levens, niet voltrokken uitgemeten.
Sta ik buiten mn huid verbonden met meer.
Ben ik binnen en luid verslind ik het zeer.

Strepen, hoopsporen verloren problemen. Diepte binnenkomen even niks, eten.
Laatste wending, slenteren gruis schaafwond pleister thuis.
Frictie voor ideologieën, schaafsels verlaten grondgebonden praten.

Alle pijn zit aan de binnenkant, zal ik binnenlaten.
Al mijn vragen willen naar buiten want, mag ik binnenhalen'
De dagen versmelten als zand, is glas weg te blazen.
Verdraai ik de tijd voor de paden want. Ben bijzonder onverlaten.