Zachtheid lijkt onvatbaar

Het zijn de dingen die je niet in steen kan kerven.
Of in ieder geval, ik heb weinig ervaring met het uitbeelden van de kwetsbare dingen in het leven.
In de meeste werken die ik zelf maak komen vooral negatieve thema's voor, en dan met name mannelijke thema's.
En ik ben heel goed in het uitbeelden van starre grote dingen. Woede en frustratie zijn relatief makkelijk voor me.

Het scherp maken van alledaagse dingen. Je handen kunnen snijden aan de randen van het alledaagse.
Distels zijn de grenzevan getekende pijn.


Ik zou zo graag mooie dingen willen maken, zachtheid en sierlijkheid kunnen vatten met een potlood.

Een gebrek aan ervaring binnen het uitbeelden van de positieve vrouwelijke dingen, dat is nu jammer.

Dat word een heleboel heupen en benen en smalle schouders tekenen.
Dat ik een steen kan tekenen alsof hij je ontbijt op bed zou kunnen geven.
Een diamant alsof je hem met je tong tegen je gehemelte plat kan drukken.
De schoonheid van kracht, beschermend en waarborgend.

Zachtheid, je bent een nieuwe voor me