Een gedicht over haat

Draai om mijn draad, verraad zaait smaad.
Dat ik, ik zondermeer, verleer, vergeet, verlaat en besmeer.
Over daken doden doelen en opengebloeide rozen.
Verdrink ik me zondermeer aan dagen en diep vergroeide geloosden

Had je me beter, dat ik niet binnen kwam.
Was je maar beter, dat het niet binnenkwam.
Laat je me weten, of je nog binnen kan?
Ben ik vergeten, dat je me verlaten kan?

Zijn alle tijden naar de grond toe gevallen, en de mogelijkheden van gisteren vertrapt.
Haat je de regen, de wolken en de lucht?
Heb je gedroomd over zorgen en hoop. De hoop die je niet los laat en het einde zoek maakt.

Ben je uit mijn leven. Onderweg de dagen vergeten.


Hoop dat ik val
verstrik
beknevel
omduw en zal
lopen
huilen
verschuilen
verlaten en laten
doorgeven
overgeven
meenemen
ontnemen

Ben ik de donder