Mijn liefde voor onweer

Als ik ergens van geniet zijn het de grote donkere wolken in de lucht.
De onvoorstelbare potentie, en de paarse flitsen van kilometers groot.


Pure energie scheurend door de lucht.
De grote van mogelijkheden als schouwspel op het hemelgewerf.


Het idee dat ik een aanschouwer mag zijn van iets wat zo onvatbaar is, zo dodelijk, zo onbekend.


Ik ben er dol op.
Het is luid, het is niet te missen.

Het verandert elke situatie, en het is zelfstandig.

Het idee van zo'n schaal. Zo buiten de dingen zijn.

Het verlaten van grenzen
 Dat dingen ophouden
En meer dan beginnen
 Dat onbegonnen al te veel is