Anne is geweldig

Zoals de wind kan waaien
en ik kan hopen op bergen aan regen
Mezelf verlegen kan maken
en vergeten waar ik het vandaan kan halen

Dat stormen verhullen
waarmee ik mijn gedachten laat vullen.
Dat de maan in haar verzinkt,
omdat tijd haar niet verslindt.

Neem ik haar mee,
over golven verdwalen.
Van binnen is het stil,
deze oorkaan wil.