Pluriform

Je rolt, door m'n hoofd met je vormen.
Ik kan er omheen willen draaien, het liefst van een afstand bewonderen.
Stuit tegen de lijnen die getrokken blijken in het vergezicht van mijn eigen binnenkamer.
Je silhouet spreekt tegen mijn uitlijning over wat er allemaal prachtig is.

De nacht besteed haar aandacht en sust, ze omarmt streelt en kust.
Je telt de tegels naar huis onbewust
De strakke spijkerstof om je reet als symbool van lust.
Ik werk niet op de hoeken, je mag me vinden, stel dat je doet aan zoeken.
Je walm die hangt vertelt als wat je wil proeven.
Ik heb geen spijt, geen haat en geen peuken.
Geen oordeel geen wrok en geen bier.
Ik heb lange ademtochten die ik trek
Ik wandel samen in de nacht
Ik heb plezier.